INFORMACJA DOTYCZĄCA PLIKÓW COOKIES

PONIEDZIAŁEK, 16.03.2020

Druga Księga Królewska 5, 1-15 HISTORIA PEWNEGO UPARTEGO CZŁOWIEKA

• Przeczytaj ze spokojem tekst zamieszczony poniżej. To tzw. pierwsze czytanie, które odczytywane jest w Kościele na całym świecie,
  w każdy poniedziałek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu.

 Naaman, wódz wojska króla Aramu, miał wielkie znaczenie u swego pana i doznawał względów, ponieważ przez niego Pan spowodował ocalenie Aramejczyków. Lecz ten człowiek - <dzielny wojownik> - był trędowaty. ² Kiedyś podczas napadu zgraje Aramejczyków zabrały z ziemi Izraela młodą dziewczynę, którą przeznaczono do usług żonie Naamana. ³ Ona rzekła do swojej pani: «O, gdyby pan mój udał się do proroka, który jest w Samarii! Ten by go wtedy uwolnił od trądu». ⁴ Naaman więc poszedł oznajmić to swojemu panu, powtarzając słowa dziewczyny, która pochodziła z kraju Izraela. ⁵ A król Aramu odpowiedział: «Wyruszaj! A ja poślę list do króla izraelskiego». Wyruszył więc, zabierając ze sobą dziesięć talentów srebra, sześć tysięcy syklów złota i dziesięć ubrań zamiennych. ⁶ I przedłożył królowi izraelskiemu list o treści następującej: «Z chwilą gdy dojdzie do ciebie ten list, [wiedz], iż posyłam do ciebie Naamana, sługę mego, abyś go uwolnił od trądu». ⁷ Kiedy przeczytano list królowi izraelskiemu, rozdarł swoje szaty i powiedział: «Czy ja jestem Bogiem, żebym mógł uśmiercać i ożywiać? Bo ten poleca mi uwolnić człowieka od trądu! Tylko dobrze zastanówcie się i rozważcie, czy on nie szuka zaczepki ze mną?» ⁸ Lecz kiedy Elizeusz, mąż Boży, dowiedział się, iż król izraelski rozdarł swoje szaty, polecił powiedzieć królowi: «Czemu rozdarłeś szaty? Niechże on przyjdzie do mnie, a dowie się, że jest prorok w Izraelu». ⁹ Więc Naaman przyjechał swymi końmi i swoim powozem, i stanął przed drzwiami domu Elizeusza. ¹⁰ Elizeusz zaś kazał mu przez posłańca powiedzieć: «Idź, obmyj się siedem razy w Jordanie, a ciało twoje będzie takie jak poprzednio i staniesz się czysty!» ¹¹ Rozgniewał się Naaman i odszedł ze słowami: «Przecież myślałem sobie: Na pewno wyjdzie, stanie, następnie wezwie imienia Pana, Boga swego, poruszywszy ręką nad miejscem [chorym] i odejmie trąd. ¹² Czyż Abana i Parpar, rzeki Damaszku, nie są lepsze od wszystkich wód Izraela? Czyż nie mogłem się w nich wykąpać i być oczyszczonym?» Pełen gniewu zawrócił, by odejść. ¹³ Lecz słudzy jego przybliżyli się i przemówili do niego tymi słowami: «Gdyby* prorok kazał ci spełnić coś trudnego, czy byś nie wykonał? O ileż więc bardziej, jeśli ci powiedział: Obmyj się, a będziesz czysty?» ¹⁴ Odszedł więc Naaman i zanurzył się siedem razy w Jordanie, według słowa męża Bożego, a ciało jego na powrót stało się jak ciało małego dziecka i został oczyszczony. ¹⁵ Wtedy wrócił do męża Bożego z całym orszakiem, wszedł i stanął przed nim, mówiąc: «Oto przekonałem się, że na całej ziemi nie ma Boga poza Izraelem! A teraz zechciej przyjąć dar wdzięczności od twego sługi!»

• Co szczególnego zapamiętałeś z tego fragmentu?
• Jakie uczucia wzbudził w Tobie odczytany fragment?
• Jak myślisz, co mógł czuć Naaman – był chory. Cierpiał na trąd – a ta choroba wiązała się z przymusowym odłączeniem od społeczności. Taka biblijna kwarantanna (dosłownie, wszyscy jej teraz doświadczamy) Nie mógł się z nikim spotkać, nie mógł nawet rozmawiać. Ostre zasady służyły zachowaniu społeczności (rodziny, bliskich, wioski, miasta) od epidemii.
• Co robi w tym tekście Bóg, jaki On jest? O co prosi? Kim posługuje się Bóg?
• ZADANIE (ale nie na ocenę) Pomódl się za wszystkich, którymi Bóg posługuje się, aby powstrzymać chorobę (także i naszą pandemię)

WTOREK, 17.03.2020

• Przeczytaj ze spokojem tekst zamieszczony poniżej. To dzisiejsza Ewangelia, która jest odczytywana na całym świecie w Kościele.

18 ²¹ Wtedy Piotr zbliżył się do Niego i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?» ²² Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.

²³ Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. ²⁴ Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. ²⁵ Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. ²⁶ Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: "Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam". ²⁷ Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. ²⁸ Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: "Oddaj, coś winien!" ²⁹ Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: "Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie". ³⁰ On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. ³¹ Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. ³² Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: "Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. ³³ Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?" ³⁴ I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. ³⁵ Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu».

• A teraz wyobraź sobie górę złota. Sporą górę. Jeden talent złota to, w zależności od okresu historycznego, od 26 do nawet 37 KILOGRAMÓW złota. A talentów było 10 000 (słownie: dziesięć tysięcy) Możesz sprawdzić ile to pieniędzy. Trochę dużo…..
• A teraz pomyśl, co musiał ten człowiek robić, że „zużył”, „roztrwonił”, „przepuścił” i nie wiem, co jeszcze mógł robić, tyle pieniędzy. Dług wprost niewyobrażalny.
• Król postanawia dług darować. Tak po prostu. Niezły ten król, nie? Musi naprawdę kochać tego człowieka, że tak bardzo przymyka oko na jego rozrzutny styl życia. Pomyśl chwilę, co mogło być powodem takiego postępowania króla. Dlaczego tak po prostu skreśla dług?
• A teraz wyciągnij wnioski: Król to Bóg Ojciec; sługa to Ty; zniszczone talenty to grzechy. Bóg przebacza. Ta po prostu. Bo kocha. TY JESTEŚ WAŻNIEJSZY DLA BOGA NIŻ 10 000 TALENTÓW ZŁOTA.
• ZADANIE: pomyśl, z kim dawno nie rozmawiałeś/rozmawiałaś? Może czas najwyższy się przeprosić? A może pomódl się za tych, którzy w jakiś sposób Cię skrzywdzili. Poproś o łaskę przebaczenia. Pobądź trochę czasu z rodziną. Czas izolacji chyba do tego nawet zmusza.

ŚRODA, 18.03.2020

• Przeczytaj uważnie dzisiejsza Ewangelię. Pochodzi z Ewangelii Mateusza 5, 17-19

Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.  Zaprawdę. bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.  Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim.  Bo powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.

• Prawo (Tora) uczy odróżniania dobra od zła oraz wymierza karę za popełnione zło. Prorocy wzywali do nawrócenia i wierności wobec przymierza zawartego z Bogiem. Jezus nie chce tego zmieniać, ale chce to wypełnić. A co to oznacza? Jezus zajmuje miejsce Prawa i Proroków. Jezus jest Słowem, które Bóg Ojciec mówi do każdego z nas. Dlatego Jezus otrzymuje tytuł Emmanuel (Bóg z nami) i Zbawiciel. Zauważ, że Jezus mówi o sobie, że przyszedł. On rzeczywiście jest wśród nas.
• Uświadom sobie, że Jezus jest nieustannie Twoim towarzyszem. On jest obecny przy Tobie, przy Twojej nauce, pracy i problemach. Jest przy Tobie, gdy Ty czujesz się samotny i opuszczony. Trwaj w tym punkcie trochę dłużej.
• W jaki sposób Ty dostrzegasz obecność Jezusa przy sobie?
• ZADANIE: zastanów się, co Ty możesz zrobić, aby innym pokazać Jezusa. Zrób to dziś.

CZWARTEK, 19.03.2020  

• Znajdź ciche i spokojne miejsce. Wycisz się, potem spokojnie przeczytaj dzisiejsze pierwsze czytanie.

Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze powodziło. ²⁴ Ale nie usłuchali ani nie chcieli słuchać i poszli według zatwardziałości swego przewrotnego serca; odwrócili się plecami, a nie twarzą. ²⁵ Od dnia, kiedy przodkowie wasi wyszli z ziemi egipskiej, do dnia dzisiejszego posyłałem do was wszystkich moich sług, proroków, każdego dnia, bezustannie, ²⁶ lecz nie usłuchali Mnie ani nie nadstawiali swych uszu. Uczynili twardym swój kark, stali się gorszymi niż ich przodkowie. ²⁷ Powiesz im wszystkie te słowa, ale cię nie usłuchają; będziesz wołał do nich, lecz nie dadzą ci odpowiedzi. ²⁸ I odezwiesz się do nich: "To jest naród, który nie usłuchał głosu Pana, swego Boga, i nie przyjął pouczenia. Przepadła wierność, znikła z ich ust".

• Bóg zaprasza Cię, abyś skupił się na słuchaniu. To bardzo ważny dla nas zmysł. Wiele funkcji naszego ciała, naszej psychiki zależne są od funkcjonowania zmysłu słuchu. Więc wykonaj najpierw ćwiczenie: co słyszysz wokół siebie teraz? Czy czujesz się komfortowo w ciszy?
• Pomyśl jakie dźwięki najczęściej Ty słyszysz. Czego słuchasz? Jak wygląda Twój dzień: to znaczy, czy pozwalasz sobie na to, aby być w ciszy, czy też cały czas czegoś słuchasz?
• Przeczytaj jeszcze raz wybrany fragment. Bóg zaprasza Cię, abyś słuchał i był posłuszny (po –słyszeć). Zobacz, ile rzeczy Bóg uzależnia od posłuszeństwa Jego głosowi.
• ZADANIE: posłuchaj w Internecie jakiejś dobrej konferencji, katechezy lub kazania: ks. Piotr Pawlukiewicz, ks. Wojciech Węgrzyniak (to tylko niektóre propozycje)

PIĄTEK, 20.03.2020

Dzisiejszy fragment pochodzi z Ewangelii św. Marka, 12, 28-34

Podszedł także jeden z uczonych w Piśmie, który się im przysłuchiwał, gdy rozprawiali  między sobą. Widząc, że Jezus dobrze im odpowiedział, zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» 29 Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. 30 Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. 31 Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych». 32 Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. 33 Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary». 34 Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

• Miłować, czyli kochać. Kochać Boga, kochać człowieka, kochać siebie samego. Trzy miłości. Nie można żadnej przekreślić. Traktowane razem dają pełny obraz miłości.
• Standardowe pytanie: czy kochasz siebie samego, czy lubisz siebie samego? Po czym to poznajesz? W jaki sposób okazujesz sobie samemu miłość?
• W jaki sposób okazujesz miłość mamie, tacie, rodzeństwu, przyjaciołom, ludziom, którzy są wokół Ciebie? Czy ludzie z Twego otoczenia czują się kochani przez Ciebie? Przyjrzyj się teraz swoim relacjom. Jak inni widzą Ciebie? Jak Ty widzisz innych?
• ZADANIE: przypomnij sobie, co dziś dało Ci odczucie, że jesteś kochany przez Boga. Co sprawiło Ci radość, co dało odczucie pokoju serca? Za co chciałbyś teraz podziękować Bogu, człowiekowi i sobie samemu?

Drodzy uczniowie. Pozdrawiam Was ciepło i serdecznie.

Przygotowałam wam na ten tydzień część II katechezy. Zachęcam do pracy.

PONIEDZIAŁEK, 23.03.2020 CUD NA ODLEGŁOŚĆ

Dzisiejszy fragment pochodzi z Ewangelii św. Jana: J4, 43-54

Po dwóch dniach wyszedł stamtąd do Galilei. ⁴⁴ Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie. ⁴⁵ Kiedy jednak przybył do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto.

⁴⁶ Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. ⁴⁷ Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający. ⁴⁸ Jezus rzekł do niego: «Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie». ⁴⁹ Powiedział do Niego urzędnik królewski: «Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko». ⁵⁰ Rzekł do niego Jezus: «Idź, syn twój żyje». Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem. ⁵¹ A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. ⁵² Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło. Rzekli mu: «Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka». ⁵³ Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której Jezus rzekł do niego: «Syn twój żyje». I uwierzył on sam i cała jego rodzina. ⁵⁴ Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei.

MYŚLI DO REFLEKSJI

• Do Jezusa przychodzi człowiek, zatroskany tata, który ma teraz jedno w głowie: uzdrowienie syna. Przychodzi z już chyba gotowym planem do Jezusa: „Panie, przyjdź zanim umrze moje dziecko”. Ten człowiek chce zaprosić Jezusa do siebie.
• Jezus robi coś zupełnie innego. Odsyła ojca do domu. „Idź, syn twój żyje”. Pomyśl teraz kiedy Ty o coś się modliłeś, być może miałeś już swój plan działania, a Jezus zrobił coś zupełnie innego. Jak wtedy się czułeś? Co wtedy myślałeś o Bogu?
• Przeczytaj jeszcze raz fragment, zwróć teraz uwagę na CZAS, w jakim rozgrywa się ta scena. Tata przychodzi do Jezusa, krótka rozmowa i powrót do domu. Ewangelista zaznacza, że chłopcu poprawiło się „Wczoraj około godziny siódmej” (czyli około naszej 13:00). AKCJA TEJ SCENY TRWA KILKA DNI. Jakże ten tata musiał być cierpliwy, jakże wielka musiała to być wiara, która pozwoliła ojcu opuścić umierającego syna na kilka dni.
• Z drugiej strony, tata zgodził się na to, żeby Jezus nie poszedł z nim, ale uzdrowił syna „na odległość”. Zaufał Jezusowi.
• W kontekście tych refleksji i modlitwie WYKONAJ ZADANIA:
• Obecnie powinniśmy wszyscy zostać w domu. Dotyczy to także niedzielnej Eucharystii. Też przeżywamy ją na odległość. Zapoznaj się zatem z instrukcją zamieszczoną w linku: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2606856599440030&set=pcb.2606856882773335&type=3&theater
• Sprawdź, która parafia w Twoim pobliżu prowadzi transmisję Eucharystii bądź innych nabożeństw on-line. Wybierz coś dla siebie.

WTOREK, 24.03.2020    ILEŻ MOŻNA CZEKAĆ?

Dzisiejszy fragment pochodzi z Ewangelii św. Jana: J 5, 1-16

Potem nastąpiło święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy. ² W Jerozolimie zaś znajduje się sadzawka Owcza, nazwana po hebrajsku Betesda*, zaopatrzona w pięć krużganków. ³ Wśród nich leżało mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych*, <którzy czekali na poruszenie się wody. ⁴ Anioł bowiem zstępował w stosownym czasie i poruszał wodę. A kto pierwszy wchodził po poruszeniu się wody, doznawał uzdrowienia niezależnie od tego, na jaką cierpiał chorobę>. ⁵ Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. ⁶ Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: «Czy chcesz stać się zdrowym?» ⁷ Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny wchodzi przede mną». ⁸ Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje łoże i chodź!» ⁹ Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził. Jednakże dnia tego był szabat. ¹⁰ Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: «Dziś jest szabat, nie wolno ci nieść twojego łoża». ¹¹ On im odpowiedział: «Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje łoże i chodź». ¹² Pytali go więc: «Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?» ¹³ Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu. ¹⁴ Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: «Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło». ¹⁵ Człowiek ów odszedł i doniósł Żydom, że to Jezus go uzdrowił. ¹⁶ I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że to uczynił w szabat.

MYŚLI DO REFLEKSJI:

• Ponownie wracamy do tematu choroby i cierpienia. Tym razem bardzo długiej choroby: 38 lat. Uwzględniając ówczesną średnią wieku, możemy przypuszczać, że człowiek ten cierpi od dnia swoich narodzin.
• Postaw sobie pytanie o swoją cierpliwość. Co Cię wyprowadza z równowagi? W jaki sposób reagujesz na niepowodzenia? Jak rozładowujesz gniew? Czy potrafisz czekać?
• Siódmy wers Ewangelii pokazuje realia społeczne…..każdy widzi tego sparaliżowanego człowieka ale wszyscy go ignorują, albo nawet przepychają się przed niego. Oburzające, prawda? A może Ty sam byłeś świadkiem takiej sceny? Czy potrafisz bezinteresownie pomóc?
• ZADANIE DO WYKONANIA. Czas kwarantanny społecznej może być frustrujący. Ileż można siedzieć? Rozejrzyj się wokół siebie. Może ktoś potrzebuje Twojej pomocy? Na ile potrafisz, na tyle pomóż, zwłaszcza starszym i samotnym.

ŚRODA, 25.03.2020 BĄDŹ WOLA TWOJA

Dzisiejszy fragment pochodzi od św. Łukasza: Łk 1, 26-38.

W szóstym miesiącu* posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, ²⁷ do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida*; a Dziewicy było na imię Maryja. ²⁸ Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona*, pełna łaski, Pan z Tobą, <błogosławiona jesteś między niewiastami>». ²⁹ Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. ³⁰ Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. ³¹ Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. ³² Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. ³³ Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». ³⁴ Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»* ³⁵ Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym*. ³⁶ A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. ³⁷ Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». ³⁸ Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.

MYŚLI DO REFLEKSJI:

• Dziś w Kościele na całym świecie przeżywamy uroczystość. Jezus przyjmuje ludzkie ciało, stając się jednym z nas. Jako Bóg staje się człowiekiem. Jezus przyjmuje naszą naturę.
• Przeczytaj sobie kilka razy ten tekst. Staraj go sobie wyobrazić, tak, jakbyś oglądał film. Zastanów się nad postawą Maryi, Jej zaufaniem, postawą.
• ZADANIE DO WYKONANIA: zobacz dwa filmiki. Zajmie Ci to 5 minut:
• https://www.youtube.com/watch?v=16e2bzj0dmE
• https://www.youtube.com/watch?v=LCHH1jZZs5s

CZWARTEK, 26.03.2020 W CO WIERZĘ, KOMU UFAM?

Dzisiejszy fragment pochodzi z Ewangelii św. Jana: J 5, 31-47

Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, sąd mój nie byłby prawdziwy*. ³² Jest przecież ktoś inny, kto wydaje sąd o Mnie; a wiem, że sąd, który o Mnie wydaje, jest prawdziwy. ³³ Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. ³⁴ Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. ³⁵ On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem. ³⁶ Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. ³⁷ Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; ³⁸ nie macie także słowa Jego, trwającego w was, bo wyście nie uwierzyli w Tego, którego On posłał. ³⁹ Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne*: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. ⁴⁰ A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. ⁴¹ Nie odbieram chwały od ludzi, ⁴² ale wiem o was, że nie macie w sobie miłości Boga. ⁴³ Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli. ⁴⁴ Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? ⁴⁵ Nie mniemajcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. ⁴⁶ Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał. ⁴⁷ Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?»

MYŚLI DO REFLEKSJI

• To jeden z trudniejszych tekstów. W logice Liturgii Słowa Wielkiego Postu wybrane fragmenty mają pokazywać, jak bardzo rośnie napięcie i konflikt między Jezusem a uczonymi w Prawie i faryzeuszami. Jezus jest w świątyni, tłumaczy siebie samego. Zauważ jak bardzo rośnie napięcie tej sceny.
• Jezus przytacza cztery świadectwa, które powinny doprowadzić słuchaczy do rozpoznania w Jezusie Zbawiciela świata. Na co powołuje się Jezus? O kim On mówi?
• Jezus powołuje się na autorytet Bożego Słowa. Ono jest podstawą wiary. Jakie jest Twoje podejście do Biblii? Masz swój własny egzemplarz?
• ZADANIE DO WYKONANIA: postaraj się o swój własny egzemplarz Pisma Świętego. Możesz też korzystać z aplikacji. Ale grunt, abyś miał własne Pismo Święte i je czytał.

PIĄTEK, 27.03.2020

Piątki Wielkiego Postu w sposób szczególny przeznaczone są na rozważanie Drogi Krzyżowej. Dlatego dziś będzie nietypowo. Zagospodaruj sobie 15 minut. Zadbaj o ciszę. Wejdź w link: https://www.youtube.com/watch?v=8E57qGgy2q8

Chciałabym także zwrócić  Ci uwagę na apel papieża Franciszka do wszystkich chrześcijan, aby w tę środę (25.03.2020) o godzinie 12.00 połączyć się we wspólnej modlitwie ,, Ojcze nasz” w związku z pandemią koronawirusa .

 „W tych dniach próby, gdy ludzkość drży z powodu zagrożenia ze strony pandemii, chciałbym zaproponować wszystkim chrześcijanom, by zjednoczyli swoje głosy wznosząc je ku Niebu”.

Specjalną modlitwę papież poprowadzi  także w najbliższy piątek w Bazylice Świętego Piotra.

Włącz się do wspólnej modlitwy przez transmisje w telewizji, lub on-line.

Do zobaczenia znowu. Pozdrawiam Was i Waszych bliskich.

Zapewniam o modlitwie.

         Dziękuję Grażyna Sadowska.